De soevereine Europese kleuter

Het Belgisch parlementair stelsel lijkt soms verdomd eenvoudig. Een aantal sprekers beklimmen het spreekgestoelte. Niemand luistert, niemand gaat akkoord en achteraf stemt men meerderheid tegen minderheid de voorstellen door.

Maar niet in het Europese Parlement. Daar hebben parlementsleden, althans een groot aantal onder hen, de terechte eer van dossiervreters te zijn. Alhoewel het af en doe ook wel eens durft te gebeuren dat het temperament de overhand neemt bij de dames en heren van de soevereine volkswil. Gelukkig!

Maar dat geluk is niet helemaal naar de wensen van de commissie Constitutionele Zaken van het Europese Parlement die tussen haar drukke werkzaamheden door maar al te graag tijd maakte voor een aanpassing van het "Reglement van het Europees Parlement met betrekking tot de gedragsregels voor de leden van het Europees Parlement" omdat volgens haar de verstoring van de werkzaamheden in de loop der jaren toenam door het heterogenerer en meer uiteenlopende politieke kleur van de jongens en meisjes.

Volgens haar zijn bepaalde incidenten dan ook dagelijkse taferelen: "het herhaaldelijk interrumpteren van de spreker, kabaalmakerij in de gehele zaal of door groepen leden, het zwaaien met borden of spandoeken, de afgesproken dracht van kleren met niet mis te verstane mededelingen, zelfs knokpartijen tussen leden ..."

Met heimwee naar vervlogen tijden en in de hoop wat meer tucht in de zaak te brengen heeft de Commissie CZ dan maar een voorstel geschreven dat binnenkort op de agenda van de plenaire vergadering van het Parlement komt.
Ik moet zeggen benieuwd te zijn naar wat de reacties zullen zijn van de parlementsleden op de voorstellen om de Voorzitter het recht te geven om bij een tweede berisping de veiligheidsdiensten (manu militari?) te verzoeken het lid uit de Vergadering te zetten of om hun verblijfsvergoeding te schrappen. Maar nog meer benieuwd ben ik of zij het echt nodig zullen achten om het reglement in deze richting te herschrijven? Moeten wij ons zorgen beginnen maken over de toestand van onze natie? Of zien we hier conservatieve krachten die het Parlement geen uitdagende rol gunnen?

Mag van onze volksvertegenwoordiging niet worden verwacht dat zij zich weet te gedragen en respect kan tonen voor de medemens?
Het lijkt wel of een doorsnee kleuterschool meer tucht kent dan het Europese Parlement.
Vraag is dan ook of de Europese kiezers politici kiezen die té gedreven zijn voor de Europese zaak ofdat ze misschien gewoon de voorkeur heeft gehad voor een bende kleuters?