verhuis

Deze blog is niet langer actief... Nieuwe posts kan je volgen op www.frederiekvermeulen.be

Studiedienst

online weekboek JONGCD&V

Vrijdag 25 april 2008

Studiedienst

Vrijdag vandaag. De laatste dag van de werkweek is altijd wat meer ontspannen. Het is niet alleen in België dat boekhoudnormen niet leven. In veel andere EU-lidstaten is het niet anders. Om de drie maanden overlegt EFRAG met alle partners uit de Europese Unie. Ik probeer de landen die de laatste tijd niet zo actief waren aan boord te krijgen. De volgende vergadering staat gepland voor juni in Praag. De voorbereiding begint al.

Ik denk na over het gesprek dat we de avond ervoor hadden op de trein rond de Denk-Mee-Krant. Goed dat er fora worden geboden om het debat te stimuleren. Toch moet ik toegeven soms wat teleurgesteld te zijn over de onjuistheden die mensen met de economische wetenschap associëren. Het is altijd mijn overtuiging geweest dat aan nieuwe parlementsleden vrijwillig cursussen recht en economie moeten worden aangeboden. Het zou heel wat onnozelheden de wereld uithelpen.

Toch zou het ook interessant zijn voor anderen: mandatarissen en leden. CD&V moet heel wat meer investeren in vorming. Crash courses economie, statistiek, wetenschappen... misschien kan JONGCD&V het voortouw nemen?

Eén ding is zeker: het ziet er naar uit dat het niet van onze studiedienst zal komen. Een enorm waardevolle organisatie, maar denken gebeurt er niet meer - de laatste publicatie dateert van 27 april 2007! Echt vernieuwend is het werk ook niet altijd te noemen. Een studiedienst moet nochtans het kloppend hart van de partij zijn: ideeën leveren, lokale mandatarissen argumenten leveren voor onze nationale standpunten... Als we weten dat CD&V nog bij de beteren is, hoe erg is het dan bij andere partijen?

's Avonds beland ik in Brussel. Eerst een koffie drinken bij een vriend. Ik geraak er aan de praat met een Tunesisch meisje dat aan een doctoraat wil werken in het domein van de milieueconomie. Ook in de academische wereld is dit nog steeds een niche. Toevallig ken ik een openstaand project, en we raken aan de praat over de zin en onzin van milieupolitiek en doctoreren.

Even later meer down to earth om met vrienden te genieten van de gezelligheid van Sint Goriks. Sommige mensen zouden wat vaker met mensen op moeten trekken om over andere dingen dan politiek te spreken. We praten over koetjes en kalfjes, en gaan frieten eten bij Jommeke. Daarna rij ik door naar de prachtigste provincie van het land. Een snelweg en een auto, en je bent op reis, zei Herman Van Molle ooit.

Een miljoen schuld per Belg

online weekboek JONGCD&V

Donderdag 24 april 2008

Een miljoen schuld per Belg

Donderdag zet zich rustig in. Voor een collega bekijk ik een stuk over Earnings per Share (één van mijn projecten) dat aan bod komt in een ander voorstel voor een nieuwe boekhoudnorm. Het Amerikaans document is warrig en weinig consistent. De kans is groot dat het binnenkort Europese wetgeving is.

Ik ben blij dat de begroting de laatste tijd zo vaak het nieuws haalt. De Bijbel noch de Koran, maar de begroting geeft aan welke fundamentele keuzes we als samenleving maken. Terecht dat Leterme er zoveel belang aan hecht.

Wel jammer dat er weinig aandacht is voor waar het echt om draait. Over de jaren heen hebben we een staatsschuld opgebouwd die de laatste tijd niet daalt, maar nog verder stijgt. De schuld bedraagt nu 288 miljard euro. Dat is meer dan één miljoen oude Belgische frank per inwoner. Kinderen inbegrepen. Omdat lenen geld kost, betalen we met z’n allen jaarlijks bijna meer interest op de schuld af, dan we uitgeven aan de sociale zekerheid en de pensioenen samen. De jaarlijkse kost van de schuld is 8 keer hoger dan de middelen die we besteden aan justitie.

De jongeren betalen meermaals de prijs. Eén keer door het geld te investeren in slechte economische sectoren in het verleden. Een tweede keer om de pensioenen te betalen. Een derde keer door het aflossen van de schuld, en het verminderen van de beleidsopties.

’s Avonds trek ik naar Gent voor de bijeenkomst van de focusgroep rond e-communicatie. Als het van ons afhangt, kiest JONGCD&V resoluut voor de toekomst. Gedaan met deze oubollige site. Enkele mensen die live vanuit de ganse wereld bloggen voor JONGCD&V met filmpjes en foto’s. Elektronische sociale netwerken integreren binnen politieke actie. Web 2.0 heeft nood aan meer politiek.

In Leuven trekken we nog langs enkele fakbars, en komen snel oude bekenden tegen het lijf. Een vriendin droomt ’s nachts van Leo Tindemans – de sympathieke man blijkt in haar dromen wreed te zijn. Arme Leo.

Om 3 uur lig ik in bed.

De uitbater van de parochiezaal

online weekboek JONGCD&V

Dinsdag 22 april 2008

De uitbater van de parochiezaal

De dag begint in Brussel-Zuid. Afspraak voor mijn eerste metrovergadering! Ik overleg met een Franse prof over een mogelijk onderzoeksproject. De man heeft het zo druk dat hij me voorstelde hem te vergezellen tussen het station en zijn vergadering bij de Europese Commissie. Van snelheid en efficiëntie gesproken!

Op kantoor blijkt mijn office mate er al te zijn. Svetlana, een Russische collega, is me voor vandaag. Door haar is mijn kennis van het Russisch de afgelopen maanden exponentieel toegenomen. In ruil leer ik haar wat Nederlands (alhoewel West-Vlaams grappiger is) en over de Belgische politiek: hoe de Russen meer aandachten hebben voor jongeren en cultuur, over Leterme I...

Leterme is op dit ogenblik niet meer dan de verweesde vader aan het hoofd van een groep puberende jongeren. Iedereen tast af, ze denken het warm water te hebben uitgevonden, maar velen blijven steken bij de baby exercises. Als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat Bart Somers gelijk had toen hij zei dat de regering een project nodig had. Dehaene en Verhofstadt vonden het eerder in het Europees voorzitterschap. Maar nog beter zou zijn, mocht Leterme I een project hebben waar ook de bevolking bij betrokken is. Een droom van waar we met z'n allen naartoe willen, van die samenleving waar we zolang op gehoopt hebben. Bij de feiten blijven, is belangrijk. Maar af en toe met je hoofd in de wolken verdwijnen brengt ons vooruit. Een eerste minister moet bakens uitzetten - vorm geven aan de wereld, en het ondertussen gebruiken om de pietluttige discussies in de media te overwinnen.

's Avonds zitten we in de Wetstraat 26 samen met de werkgroep communicatie. Ik had voorgesteld om Jan Callebaut uit te nodigen. Na een onverwacht interview in Knack vorig jaar weet iedereen dat hij één van de topadviseurs is van CD&V. En terecht! Door hem hebben we de verkiezingen gewonnen. Jammer dat sommige prijsbeesten dat nu niet meer ten volle durven erkennen. Callebaut voert al meer dan 20 jaar onderzoek naar wat leeft bij de Vlaamse bevolking. Hij is de ideale man om stromingen aan te geven over hoe mensen zichzelf en de wereld zien. De data die hij verzamelt en verwerkt, is een unieke doorsteek van de samenleving en hoe we ons als partij kunnen positioneren. Geen verhaal van de perceptie boven de werkelijkheid, maar duidelijk om politci de keuzes te laten maken die ze denken te moeten maken. Het blijkt dat heel wat jongeren ver staan van wat leeft bij hun leeftijdsgenoten...

De Roycopoliticus

online weekboek JONGCD&V

Woensdag 23 april 2008

De Roycopoliticus

Deze morgen heb ik een afspraak met Jean-Pierre Maes, de voorzitter van de Commissie voor Boekhoudkundige Normen (CBN). Het boekhoudrecht heeft in dit land nooit geleefd bij de politieke klasse. Nochtans kunnen boekhoudnormen mee verantwoordelijk zijn voor marktcrises, zoals deze van de laatste weken. Het is schrijnend om vast te stellen dat de CBN al maanden zonder medewerkers zit, en de voorzitter al 5 maanden vervangen moest worden. De man wacht.

De sociale partners maken zich op voor de sociale verkiezingen van mei. De volgende weken zullen nog spierballen rollen. Toegegeven, de verkiezingen zijn belangrijk. Maar de slogans zijn pure retoriek, en de verkiezingen zijn slechts belangrijk voor de pikorde tussen Luc Cortebeeck en Rudy De Leeuw. De werknemersorganisaties zijn salonsocialisten in pak geworden, en teren al decennia op steeds dezelfde acties. Geen nieuwe initiatieven die jongeren aanspreken. Waar blijven jullie acties rond armoede, het nog steeds bestaand verschil tussen "de arbeider" en "de bediende", de ongelijke toegang tot het onderwijs, de schending van de mensenrechten...?

Vlaanderen heeft de laatste tijd dan ook heel wat Roycopolitici voortgebracht. Mensen die uit het niets komen, en met het politieke water worden overgoten, maar in wezen slechts allen hetzelfde surrogaat van de partijleiding zijn – wat zijn de idealen van deze generatie?

's Avonds vertrek ik samen met Peter Aspeslagh naar Gent voor de veertigste verjaardag van CDS Gent. Als Leuvenaars voelen we ons op uitstap. De rector van de Universiteit Gent is de man van de avond. Veertig jaar geleden was hij er als de kippen bij, nu nog met hetzelfde enthousiasme. Samen met Peter en Frederik Jocque probeer ik de alumniwerking wat nieuw leven in te blazen. Mensen samenbrengen, vorming verzorgen en nadenken. Daar heeft de christendemocratie in Vlaanderen nood aan – een denktank?

Op de receptie onmoet ik ook de lezer van het weekboek. Of zijn er meer?